Irlandia „gorącym punktem suszy” - ostrzeżenie ekspertów od spraw klimatu

Dr Conor Murphy z Wydziału Geografii na Uniwersytecie Maynooth, ostrzega przed tym, że Irlandia może stać się „gorącym punktem” w ciągu najbliższych kilku lat, a wysokie temperatury oraz susze mają być bardziej powszechne.

W czerwcu Phoenix Park odnotował najsuchszy miesiąc od 160 lat. Przez 30 dni spadło tam zaledwie 3,8 mm deszczu. Natomiast na lotnisku w Dublinie, maj i czerwiec były najbardziej suchymi miesiącami od prawie 168 lat. W tym czasie odnotowano zaledwie 23,9 mm opadów.

Globalne ocieplenie wpłynęło na wzrost temperatury o 2°C oraz na ekstremalne powodzie i susze hydrologiczne (1 na 10 i 1 na 100 lat). Wielkość potopów ma znacznie się nasilić na całym świecie, podczas gdy czas trwania posuchy może wzrosnąć w Hiszpanii, Francji, Włoszech, Grecji, na Bałkanach i południu Wielkiej Brytanii oraz Irlandii. W tym ostatnim kraju znaczącej suszy nie było od lat 70-tych ubiegłego wieku, ale małe ilości opadów w maju i czerwcu tego roku, spowodowały przekonanie u ekspertów, że w ciągu najbliższych kilku lat, to zjawisko może stać się bardziej powszechne.

Intensywna susza miała miejsce w 1976 r., aż do sierpnia 1977 r., kiedy warunki wróciły do normy. Jej skutkiem były zmniejszone poziomy w zbiornikach, które zaopatrywały w wodę w Dublinie. Zły stan terenów uprawnych i pastwisk oraz brak zaspokajania potrzeb związanych z karmieniem zwierząt gospodarstw domowych, poważnie wpłynęły na rolnictwo w Irlandii.

W latach 1850-2015 było 7 poważnych okresów, w których panowała susza. Ostatni miał miejsce między 1969, a 1979 rokiem. Łącznie w tym czasie zidentyfikowano 45 wydarzeń, związanych z posuchą. Spośród nich 22 były krótsze niż 10 miesięcy, 19 trwało od 10 do 20 miesięcy, a czas trwania czterech wyniósł ponad 20 miesięcy. Badanie przeprowadzone przez grupę ekspertów, w skład której wchodzą dr Simon Noone i dr Murphy z Uniwersytetu Maynooth, wykazało, że miały miejsce dwa wyjątkowo długie wydarzenia – ciągłą suszę w latach 1854-60 oraz w okresie 1800-1809.

Podczas suszy w 1854 roku, na dublińskim rynku odnotowano wzrost kosztów produkcji rolnej, ze względu na niezwykle późne zbiory ziemniaków i pszenicy. Z powodu niedostatku pastwisk wiele krów pozostało bez mleka dlatego nie zostały one sprzedane, a podobne warunki i spadające ceny odczuwane były podczas innych comiesięcznych targów.

W latach 30-tych XX wieku, pierwsze oznaki suszy pojawiły się w październiku 1931 roku. Na 12 stacjach pogodowych wykazano, że trwały one dłużej niż 25 miesięcy. Rolnicy w Wexford doświadczyli niedoborów wody z wysychającymi stawami, studniami i strumieniami. Mleka i masła było znacznie poniżej normy, a uprawy buraków i rzepy nie powiodły się. Kolejna poważna susza rozpoczęła się w listopadzie/grudniu 1952 roku i utrzymywała się na większości obszarów do sierpnia/września 1954.

Według naukowców z Maynooth, susze stają się bardziej powszechne w miarę wzrostu temperatury na świecie.