Menu
logo irlandia.ie

Drogi w Irlandii w fatalnym stanie

Share

dziury drogowe

Po krajowym badaniu stanu jezdni stwierdza się, że aż 44 procent dróg wojewódzkich w Irlandii mają rozległe uszkodzenia powierzchni, podczas gdy 31 procent dróg lokalnych ma problemy strukturalne.

W raporcie opublikowanym przez National Oversight and Aduit Commission (Krajowa Komisja Nadzoru i Kontroli) stwierdzono, że prawie jedna trzecia dróg lokalnych w Irlandii ma dość poważne problemy ze strukturą, co zaczyna być niepokojące.

W publikacji opisano także stan dróg wojewódzkich i stwierdzono, że jedynie 24 procent nie ma żadnych wad powierzchniowych lub wykazuje oznaki drobnych wad. Jednakże pięć procent tego rodzaju dróg, które mają duże natężenie ruchu zaczyna mieć problemy z nawierzchnią.

Bardzo duże i umiarkowane uszkodzenia odnotowano prawie na połowie (44%) dróg wojewódzkich w Irlandii. Również chodnik wzdłuż tych dróg wymagają naprawy. To samo odnosi się do chodników przy lokalnych drogach – aż 35 procent jest uszkodzonych.

Zaledwie pięć komisji hrabstw zbadało wszystkie swoje drogi w pełni, przed końcem 2014 roku. Mowa o hrabstwach Cavan, Galway, Monaghan, Sligo i Wicklow. Pozostałe komisje wykonały jedynie część niezbędnych prac badawczych swoich dróg i chodników.

Raport stwierdza, że dane te będą przydatne w przyszłości, gdy dane porównawcze będzie można zastosować do oceny trendów w zakresie jakości dróg i pozwoli na ukierunkowanie zasobów w obszarach w całym kraju, szczególnie tam, gdzie jest to niezbędne.

Badanie oprócz stanu dróg oceniło krajową sytuację mieszkaniową na dzień 31 grudnia 2014 roku.

Łączna liczba mieszkań budownictwa społecznego na dzień 31 grudnia 2014 roku wynosiła prawie 154 tysiące. W sumie było obsadzonych prawie 5 tysięcy nieruchomości, co stanowi 3,8 procent mieszkań socjalnych. Przedmiotem badania były również te mieszkania, które wymagały gruntownego remontu i tym samym nie były dostępne dla najmu w tym okresie.

Było to szczególnie widoczne w niektórych obszarach wiejskich w Irlandii. Wiele mieszkań socjalnych umieszczonych w tych obszarach nie miały popytu ze względu na swoją lokalizację (wieś lub całkowicie odosobnione miejsce). Takie mieszkania mogą być puste przez dłuższy okres czasu.